Η επιστολική μορφή δεν είναι σπάνια για τη συνεννόηση μεταξύ θεσμικών οργάνων, αφού παρέχει εχέγγυα ψυχραιμίας και αφήνει ίχνος μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης. Επιστολές σε συνέχειες, ή με ερμηνευτικό χαρακτήρα, είναι πιο σπάνιες και πιο παράξενες – αλλά και πάλι ο τύπος έχει μικρότερη σημασία από την ουσία. Και η ουσία, σε σχέση με το επιστολικό πινγκ πονγκ στην «υπόθεση των υποκλοπών», είναι μία: η αποκάλυψη της αλήθειας. Με αυτό το κριτήριο, θεωρώ ότι με τη χθεσινή κίνηση του προέδρου της ανεξάρτητης Αρχής για το απόρρητο των επικοινωνιών και την επιστολή του στους πολιτικούς αρχηγούς και τον πρόεδρο της Βουλής, η υπόθεση, ή τουλάχιστον ένα ακόμα κεφάλαιό της, ανοίγει, δεν κλείνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή