Το τέλος του κόσμου

Μία νέα μορφή γρίπης, που φυσικά εμφανίστηκε στην Κίνα, σκότωσε σχεδόν το σύνολο της ανθρωπότητας. Κάθε μέρα πέθαιναν εκατομμύρια. Επέζησαν όσοι κατάφεραν να οχυρωθούν πίσω από μία απόλυτα στεγανοποιημένη καραντίνα, με τις απαραίτητες προμήθειες. Οταν βγήκαν έξω, έπειτα από δύο μήνες, αντίκρισαν εγκατάλειψη και άκουσαν τον εκκωφαντικό ήχο της σιωπής. Και ξεκίνησαν να ξαναστήνουν τον κόσμο από την αρχή, προσπαθώντας να τον φτιάξουν καλύτερο, χωρίς τις συμβάσεις και τους ασφυκτικούς περιορισμούς που κουβαλούσε ο παλιός. Είναι το «Station Eleven», η σειρά που παρακολουθεί ο άνθρωπός μας. Μέσα από τον ζόφο της δυστοπίας ανθίζει μία γοητευτική υπόθεση. Θα ήταν, αλήθεια, καλύτερη η ζωή έτσι; Χωρίς ενεργειακές πηγές, με τους σταθμούς των τρένων να έχουν χορταριάσει, τις μετακινήσεις να γίνονται με άλογα και οι άνθρωποι αφημένοι σε μία ελεύθερη, χωρίς όρια, περιπλάνηση. Η σειρά ακολουθεί έναν περιοδεύοντα θίασο που παίζει Σαίξπηρ στους καταυλισμούς. Τι πιο ωραίο από την τέχνη για να στήσεις τον κόσμο σε νέες βάσεις;