Πίσω από τα σάουντρακ

Μόνον απόλαυση, για κάθε κινηματογραφόφιλο – μα και μουσικόφιλο – μπορεί να προκαλέσει το μικρό, μεγέθους «τσέπης» βιβλίο της Κάθριν Κάλινακ «Μικρή εισαγωγή στην κινηματογραφική μουσική/ Film Music» που κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Fagotto Books σε μετάφραση Εφης Μακροπούλου. Πρώτον, επειδή με θαυμάσια παραδείγματα, η Κάλινακ επισημαίνει τη σημασία της μουσικής στον κινηματογράφο, το πώς μπορεί να εδραιώσει μια διάθεση (για παράδειγμα οι μουσικές του Ενιο Μορικόνε στα σπαγγέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε) ή να αποσαφηνίσει σημεία της πλοκής της ταινίας προκαλώντας συναισθήματα που, εν απουσία διαλόγων, μπορούν να γίνουν αντιληπτά μόνο μέσω των εικόνων. Και δεύτερον, επειδή από το βιβλίο δεν απουσιάζουν αναφορές σε θρυλικές συνεργασίες σκηνοθετών – μουσικοσυνθετών όπως του Αλφρεντ Χίτσκοκ με τον Μπέρναρντ Χέρμαν, του Φεντερίκο Φελίνι με τον Νίνο Ρότα ή του Ακίρα Κουροσάβα με τον Φούμιο Χαγιασάκα. Σε πολλές περιπτώσεις η επιτυχία των ταινιών οφειλόταν στην υγιή και αρμονική συνεργασία αυτών των δύο διαφορετικών επαγγελμάτων, ενώ σε κάποιες άλλες, η μουσική της ταινίας υπήρξε τόσο χαρακτηριστική και τόσο ταυτισμένη με την ταινία που ο αποδέκτης τη θυμάται όσο έντονα θυμάται και την ταινία. Δύο πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα που έρχονται αμέσως στο μυαλό είναι της μουσικής του Χέρμαν στη σκηνή δολοφονίας της Τζάνετ Λι στο μπάνιο στο «Ψυχώ» και η μουσική του Τζον Γουίλιαμς στην εισαγωγή της ταινίας «Στα σαγόνια του καρχαρία» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου βλέπουμε τον καρχαρία να επιτίθεται στο πρώτο θύμα του.