Τα παιδιά με τα πίξελ στο πρόσωπο

Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας των παιδιών, αλλά δεν είναι ακόμη. Τουλάχιστον όχι, όσο τον πρώτο λόγο τον έχουν οι κάμερες, τα πρωτοσέλιδα, οι δικηγόροι και τα παιδιά με τα πίξελ στο πρόσωπο. Για να μη μας βλέπουν ή για να μην τα βλέπουμε εμείς; Πέντε ελληνίδες παιδοψυχοθεραπεύτριες με διαφορετικό επαγγελματικό προφίλ η καθεμία, αποφάσισαν να μιλήσουν κατευθείαν στους γονείς και να απαντήσουν στο αμείλικτο ερώτημα: «πώς να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τη σεξουαλική κακοποίηση». Λίγο σπάνιο, αν θέλετε τη γνώμη μου, γιατί οι επιστήμονες έχουν το χούι να μιλάνε μόνον μεταξύ τους σε ένα ακατάληπτο για τον ενδιαφερόμενο ιδίωμα, και σπανίως βγάζουν το πόδι τους έξω από το θεραπευτικό πλαίσιο, εκεί που ηχεί το ποδοβολητό της κοινωνίας. Το ποιες είναι οι πέντε συγγραφείς καθώς και το βιογραφικό τους θα το μάθετε αν φτάσει στα χέρια σας το βιβλίο «Ολα όσα θα ήθελα να πω στο παιδί μου για το sex», που κυκλοφόρησε εντελώς πρόσφατα από τις εκδόσεις Αρμός και δεν έχει καμία σχέση με ό,τι εκλαϊκευτικό έχει δημοσιευτεί μέχρι σήμερα. Στις παραγράφους που έχω στη διάθεσή μου, δεν πρόκειται να σταχυολογήσω τίποτα από το βιβλίο γιατί ο γονέας δεν είναι μια ιδιότητα που μπορείς να την κορφολογήσεις αλλά μια περιπέτεια που κρατάει χρόνια και το αποτύπωμά της ανιχνεύεται και στις επόμενες γενιές.