Η ιεροτελεστία ενός γεύματος, μία έκθεση στην πόλη…

Αυτές οι ημέρες (και νύχτες) είναι πραγματικά περίεργες. Νιώθεις ότι τα πράγματα κυλούν αργά, έτσι όπως δεν υπάρχουν πολλά γεγονότα που να μας κάνουν να επιθυμούμε εξόδους στην πόλη. Ακόμα και τα τηλέφωνα δεν χτυπάνε πλέον σε τρελούς ρυθμούς και εσύ αισθάνεσαι «άβολα» συνηθισμένος σε άλλες περισσότερο «busy» καταστάσεις. Ετσι όμως είναι πάντα ο Ιανουάριος, πρώτος μήνας του χρόνου, όπου όλοι ησυχάζουν μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Τι περιμένουμε λοιπόν τώρα, με τον Φεβρουάριο να έχει κάνει την είσοδό του με χαμηλές θερμοκρασίες; Πέρα από δύο-τρεις μεγάλους γάμους (επιχειρηματικούς) και βαφτίσεις, ακόμα και αυτοί που δεν πιστεύουν σε έρωτες και φλογερά συναισθήματα, αναμένουν τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Ισως επειδή τα πράγματα γίνονται πιο διασκεδαστικά, χαρούμενα, φωτεινά. Αρκετές ημέρες πριν από το St. Valentine’s και οι βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων και των καταστημάτων με είδη δώρων έχουν γεμίσει με κόκκινες και ροζ καρδιές, μπαλόνια και αρκουδάκια. Ενα φωτεινό «άγγιγμα» μέσα στην γκρίζα ατμόσφαιρα και το χειμερινό τοπίο που τις επόμενες ημέρες αναμένεται να γίνει περισσότερο έντονο με τα χιόνια να φθάνουν μέχρι τα βόρεια προάστια της Αθήνας. Ενα λευκό, ψυχρό σκηνικό και τα εστιατόρια ενισχύουν το χειμερινό μενού τους είτε βρίσκονται στα βόρεια προάστια είτε στο κέντρο της Αθήνας. Η διαδικασία άλλωστε του φαγητού ήταν πάντα μαγική. Τόσο μαγική και ξεχωριστή που οι μεγάλοι ζωγράφοι την αποτύπωσαν σε εμβληματικούς πίνακές τους.