«…Οποιος τούς θέλει αντάμα / πληρώνει ακριβά / Πρόστιμο μια ζωή / στην κλεψύδρα και στα εφετεία / Είναι μια κοροϊδία / σειρά του δικαστή». Είναι στίχοι από την «Παράβαση» που έγραψε ο Διονύσης Σαββόπουλος για τους «Αχαρνής». Και τους ανακαλώ πολύ συχνά. Οπως τον τελευταίο καιρό που στον πολιτικό λόγο – και μάλιστα σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών – γίνεται χρήση λέξεων από τη γλώσσα των σημερινών νέων με προφανή στόχο την προσέγγιση των νεότερων, ηλικιακά, ψηφοφόρων. Φαινόμενο που κατέγραψε εξαιρετικά στο προχθεσινό φύλλο των «ΝΕΩΝ» η συνάδελφος Μαρία Μουρελάτου. Και που εμένα – δεν αντέχω, θα το πω – μου θυμίζει τα πάλαι ποτέ «καμάκια» του ελληνικού καλοκαιριού, τύπου «Ντου γιου λάικ μαμαζέλ δε γκρις».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή