Ο ναζισμός είναι αποκρουστική ιδεολογία που της αξίζει να βρίσκεται στα τάρταρα. Αλλά αν η ριζοσπαστική ακροδεξιά Χρυσή Αυγή γιγαντώθηκε το 2010 στην Ελλάδα είναι, πρωτίστως, επειδή πλασαρίστηκε ως αντισυστημικό / αντιευρωπαϊκό κόμμα που θα κατεδάφιζε το παλιό σύστημα. Ηταν η άλλη όψη ενός βίαιου ριζοσπαστισμού. Η εξουδετέρωσή της οφείλεται στην αίσθηση ασυδοσίας που είχαν οι πρωτεργάτες της, στην πεποίθηση ότι μπορούν να εγκληματούν χωρίς συνέπειες. Ε, η πολιτεία τους καταλόγισε τις συνέπειες που τους αντιστοιχούσαν για την εγκληματική δράση τους. Γι’ αυτό δικαίως βρέθηκαν στη φυλακή.

Χθες, έφτασε στη Βουλή σχέδιο νόμου, απάντηση σε μια απαίτηση αποκλεισμού του Κασιδιάρη από τις εξελίξεις, που θα μπορούσε να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα απ’ αυτό που επιδιώκει. Προβλέπεται η στέρηση δικαιώματος καθόδου στις εκλογές συνδυασμού που η «πραγματική ηγεσία» του έχει καταδικαστεί «σε οποιονδήποτε βαθμό». Για να αποκλειστούν αχυράνθρωποι, αναφέρεται ότι ως πραγματική ηγεσία νοείται «πρόσωπο άλλο από εκείνο που τυπικά κατέχει τη θέση του προέδρου του κόμματος».

Εχοντας στον νου τα λόγια των δασκάλων μας, φοβάμαι τα «προοδευτικά» νομοσχέδια με τις προβληματικές διατυπώσεις που, τελικά, μακροπρόθεσμα, μπορεί να λειτουργήσουν σε βάρος της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Τους ολοκληρωτισμούς τους νικάς ιδεολογικά και πολιτικά. Κι αυτές οι ιδεολογικοπολιτικές μάχες λείπουν.