Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψει κανείς μέσα σε λίγες μόνο γραμμές τον ασυνάρτητο τρόπο με τον οποίο έχει διαχρονικά αντιμετωπίσει η ελληνική Πολιτεία την καλλιτεχνική εκπαίδευση, ιδίως στον τομέα των παραστατικών τεχνών. Η απουσία εθνικής πολιτικής, η κακή νομοθέτηση, οι πολιτικές εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα, η εκ των υστέρων και εκ των ενόντων προσπάθεια για δημιουργία «bypass» προκειμένου να επιλυθούν χρόνια προβλήματα κρυμμένα κάτω απ’ το χαλί – όλα τους ενδημικά φαινόμενα του εγχώριου δημόσιου βίου που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε ως κανονικότητα, δηλώνουν ένα ηχηρό «παρών» σε αυτήν την ιστορία.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ