Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψει κανείς μέσα σε λίγες μόνο γραμμές τον ασυνάρτητο τρόπο με τον οποίο έχει διαχρονικά αντιμετωπίσει η ελληνική Πολιτεία την καλλιτεχνική εκπαίδευση, ιδίως στον τομέα των παραστατικών τεχνών. Η απουσία εθνικής πολιτικής, η κακή νομοθέτηση, οι πολιτικές εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα, η εκ των υστέρων και εκ των ενόντων προσπάθεια για δημιουργία «bypass» προκειμένου να επιλυθούν χρόνια προβλήματα κρυμμένα κάτω απ’ το χαλί – όλα τους ενδημικά φαινόμενα του εγχώριου δημόσιου βίου που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε ως κανονικότητα, δηλώνουν ένα ηχηρό «παρών» σε αυτήν την ιστορία.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ