Στη ζωή συναντάς πολλούς ανθρώπους. Αλλους σημαντικούς, άλλους λιγότερο, κάποιους αληθινά σπουδαίους και λίγους, ο καθένας με τον τρόπο του, σχεδόν μοναδικούς. Τέτοιος υπήρξε και ο Φίλιππος Τσιμπόγλου, ο μέχρι προχθές γενικός διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, ο οποίος έφυγε πολύ ξαφνικά από τη ζωή, έπειτα από μια σύντομη νοσηλεία. Τον Φίλιππο θα έλεγε κανείς τον «πρόδωσε» η καρδιά του που, τελικά, όπως φαίνεται, ίσως και να μην άντεξε το μεγάλο βάρος ενός σπουδαίου έργου που ο ίδιος έφερε μεν πλήρως και λαμπρά εις πέρας μα, ερήμην του, εκείνο δεν έπαιρνε, ως όφειλε, οριστικά τον δρόμο του. Γιατί αυτό ήταν που πάνω απ’ όλα τον χαρακτήριζε: η αίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης. Η σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπιζε τη μεγάλη αποστολή που είχε αναλάβει εδώ και μερικά χρόνια και που ήδη την είχε φέρει κατά μέγα μέρος εις πέρας με τον πιο εντυπωσιακό και άρτιο τρόπο. Ο Φίλιππος ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να κάνει το άλμα ενός και πλέον αιώνα: ήταν αυτός που έφερε την Εθνική Βιβλιοθήκη ουσιαστικά από τον 19ο αιώνα, στον οποίο είχε επίμονα κολλήσει, στον 21ο. Και την είχε οδηγήσει σε μια εντελώς νέα εποχή, τελείως άγνωστη και εξίσου απίστευτη για όποιον τη γνώριζε από το παρελθόν και είχε τη χαρά να τη βλέπει να λειτουργεί στη σημερινή της μορφή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή