Μία από τις πιο κραυγαλέες απουσίες από τις υποψηφιότητες των φετινών Οσκαρ σε ό,τι τουλάχιστον αφορά τη σκηνοθεσία, είναι του αυστραλού κινηματογραφιστή Μπαζ Λούρμαν, δημιουργού του υποψηφίου για οκτώ Οσκαρ, ανάμεσα στα οποία και της καλύτερης ταινίας, «Elvis» (ως συμπαραγωγός ο Λούρμαν είναι υποψήφιος μαζί με τέσσερα ακόμα άτομα). Ο Λούρμαν ήταν ο μόνος, ίσως, σύγχρονος δημιουργός που θα μπορούσε να αποδώσει τόσο φαντασμαγορικά και πρωτότυπα την εξωπραγματική, πληθωρική και καταιγιστική διαδρομή ενός μουσικού ειδώλου των διαστάσεων του Ελβις Πρίσλεϊ. Επίσης, όπως είχε ήδη αποδείξει το 2001 με την επιλογή της Νικόλ Κίντμαν για το «Moulin Rouge» και το 2013 με την επιλογή του Λεονάρντο Ντι Κάπριο για τον ρόλο του «Υπέροχου Γκάτσμπι», ο Λούρμαν ξέρει να επιστρατεύει τους κατάλληλους συνεργάτες για τα μεγαλεπήβολα και φιλόδοξα οράματά του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή