H δημοκρατία όχι μόνο ανέχεται, αλλά και ενθαρρύνει τον πλουραλισμό, τον όσο το δυνατόν πιο ανοιχτό διάλογο, τη διατύπωση ακόμη και της πιο ακραίας άποψης. Αυτός είναι ο πλούτος της, αυτή είναι η γοητεία της. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται τον εαυτό της από εκείνους που την υπονομεύουν και θέλουν να την καταλύσουν, χρησιμοποιώντας ακόμη και βίαια μέσα.

Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι η Χρυσή Αυγή, που με την ιστορική δικαστική απόφαση της 7ης Οκτωβρίου του 2020 χαρακτηρίστηκε «εγκληματική οργάνωση ενδεδυμένη με τον μανδύα πολιτικού κόμματος». Λόγω των γνωστών και ασυγχώρητων καθυστερήσεων που παρουσιάζει η απονομή δικαιοσύνης στη χώρα μας, η απόφαση αυτή δεν έχει καταστεί ακόμη τελεσίδικη. Κάποια από τα στελέχη της, έτσι, αποπειρώνται με διάφορα τεχνάσματα να επιστρέψουν στη Βουλή, την οποία κηλίδωσαν με τη στάση τους και τη δράση τους για μια επταετία.

Μια τέτοια πρόκληση δεν μπορεί να επιτραπεί. Και για τον λόγο αυτό η κυβέρνηση κατέθεσε την Πέμπτη μια ρύθμιση που εμποδίζει την εκλογική κάθοδο μορφωμάτων τα οποία, όποιο όνομα κι αν έχουν, είτε διοικούνται από καταδικασμένους εγκληματίες είτε από αχυρανθρώπους, δεν υπηρετούν τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Τον τελικό λόγο βέβαια, όπως σε κάθε οργανωμένη δημοκρατία που σέβεται τη διάκριση των εξουσιών, τον έχει η Δικαιοσύνη. Την τελική απόφαση και στην περίπτωση αυτή θα την παίρνει λοιπόν ο Αρειος Πάγος. Και έχει σημασία η ρύθμιση να ψηφιστεί με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση, ώστε το μήνυμα που θα σταλεί προς κάθε κατεύθυνση να είναι ισχυρό, κατηγορηματικό και αδιαμφισβήτητο: ΟΧΙ στους εχθρούς της δημοκρατίας!

Η πολιτική μας ζωή δεν ήταν ποτέ ήρεμη, ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους όπως αυτή που διανύουμε. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φόρτισε ακόμη περισσότερο το κλίμα με την απόφασή του να απέχει μέχρι τις εκλογές από τις ψηφοφορίες για τα νομοσχέδια. Εκανε όμως μια εξαίρεση για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ακριβώς λόγω της βαρύτητάς του. Θα πρέπει τώρα να κάνει ακόμη ένα βήμα και να το υπερψηφίσει, ακόμη κι αν έχει επιμέρους διαφωνίες για δευτερεύοντα θέματα. Το δημοκρατικό μέτωπο δεν πρέπει να είναι απλώς αρραγές, αλλά και να το δείχνει.