Τα όρια μεταξύ δοκιμίου και μυθοπλασίας στο έργο του 76χρονου Τζούλιαν Μπαρνς, είναι ασαφή, κάτι που συνιστά άλλωστε προγραμματικό στοιχείο του έργου του. Στο μεταφρασμένο ως συνήθως από την Κατερίνα Σχινά τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Ελίζαμπεθ Φιντς, γίνονται αδιαφανή. Ισως φταίει γι’ αυτό η περιλάλητη αναξιοπιστία της μνήμης, περισσότερο όμως έχουμε να κάνουμε, κατά την ανάγνωσή μου, με απροσδιοριστία της στόχευσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή