Επιτέλους. Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατάλαβε ότι για πολύ καιρό το ΠΑΣΟΚ έχει παίξει ρόλο χορηγού του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, παραδίδοντάς του λόγω χειρισμών το ζήτημα των υποκλοπών και, μαζί, το πατρονάρισμά του από έναν ισχυρότερο, κυνικό αντίπαλο που επιδιώκει να διαχειριστεί αποκλειστικά τον προοδευτισμό.  

Ηταν καιρός ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να δείξει ότι δεν είναι μια δεξαμενή ψήφων για τον ΣΥΡΙΖΑ. Επρεπε να το έχει κάνει νωρίτερα, πριν από τις φήμες περί δήθεν εκβιασμού του από την κυβέρνηση, αλλά κάλλιο αργά.

Η υπόμνηση της ανίερης συμμαχίας Τσίπρα – Καμμένου, χάριν της εξουσίας, ήταν απαραίτητη για να φανεί ότι τα δύο κόμματα δεν συνάπτονται, ούτε έχουν τον ίδιο στόχο.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας πολιτικός χώρος που μάτωσε τα χρόνια της χρεοκοπίας και των μνημονίων, προκειμένου η χώρα να επιστρέψει στην κανονικότητα – κι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απέναντι σε αυτή την πορεία. Με βία, με συκοφαντική ρητορική, με τυχοδιωκτισμούς, με ανίερες συμμαχίες, με το παράδειγμα της διακυβέρνησής του και με την υφαρπαγή στελεχών του ΠΑΣΟΚ, στους οποίους έδωσε ρόλο και προοπτική εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.