Η «ασθμαίνουσα κραυγή αγωνίας» του Μίκη Θεοδωράκη

Η συναυλία – αφιέρωμα με τίτλο «Μίκης, αυτός ο γνωστός άγνωστος» της Μαρίας Φαραντούρη στην κατάμεστη αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το βράδυ του Σαββάτου σαφώς και αποκάλυπτε ένα άγνωστο μέρος από το τεράστιο έργο του ανυπέρβλητου συνθέτη. Οπως για παράδειγμα το ποίημά του Τάκη Σινόπουλου που μελοποίησε ο μεγάλος έλληνας συνθέτης το 1969 κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Ζάτουνα. Η Μαρία Φαραντούρη λίγο προτού το ερμηνεύσει με τον πάντα συγκλονιστικό της τρόπο θύμισε τα λόγια του Μίκη: «Μέσα στο ποίημα του Σινόπουλου υπάρχει μια ασθμαίνουσα κραυγή αγωνίας για τον άνθρωπο που πολύ με άγγιξε ώστε να το μελοποιήσω…». Αλλά ήταν μια συναυλία όπου μαζί με τον εξαιρετικό βαρύτονο Τάσο Αποστόλου άγγιξαν τα κομμάτια της μουσικής μας μνήμης μέσα από τα ανυπέρβλητα τραγούδια: τους κύκλους Οδύσσεια Poetica, Asmata, Σερενάτες, Μαουτχάουζεν, Μπαλάντες, καθώς και τραγούδια πάνω σε ποίηση Κάλβου, Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου, Λόρκα, Αναγνωστάκη, Γκάτσου κ.ά. μέσα από τις υπέροχες ενορχηστρώσεις του Αχιλλέα Γουάστωρ. Συνοδοιπόροι σε αυτό το ανεκτίμητης αξίας μελωδικό ταξίδι ήταν οι σπουδαίοι μουσικοί: Ντέιβιντ Λιντς, Μιχάλης Πορφύρης, Κώστας Κωνσταντίνου, Ηρακλής Ζάκκας, Νίκος Σπάθας, Βαγγέλης Καρίπης, Αχιλλέας Γουάστωρ και η χορωδία της ΕΡΤ.