Τα δύο πρόσωπα της πόλωσης

Στο εγχειρίδιο του καλού πολιτευτή υπάρχουν τρία κεφάλαια για την πόλωση. Στο πρώτο, ο αναγνώστης – που μελετά πώς πρέπει να κινηθεί σε μια προεκλογική εκστρατεία προκειμένου να συγκαταλέγεται στους νικητές το βράδυ των εκλογών – μαθαίνει ότι οφείλει να δηλώνει απ’ το μπαλκόνι πόσο την απεχθάνεται, μια και δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα. Στο επόμενο, ανακαλύπτει τις τεχνικές για να την προκαλεί με τρόπο. Και στο τελευταίο, τα κόλπα ώστε να φορτώσει την ευθύνη της στον αντίπαλο. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει, λοιπόν, είναι πως στην περίοδο που προηγείται της κάλπης, η όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης μόνο πολιτικά κέρδη μπορεί να φέρει. Οι έμπειροι κοινοβουλευτικοί, εξάλλου, παραδέχονται χωρίς περιστροφές ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση όπου συμμετείχαν στην Ελλάδα ήταν τοξικά πολωτική. Μια κι όλα δείχνουν πως η επερχόμενη δεν θα αποτελέσει εξαίρεση, πώς ωφελούν και πώς βλάπτουν τα κόμματα οι τοξικές τους συμπεριφορές;