Πέρσι ήταν ο Μπούργος αυτός που ήρθε στα μέσα της σεζόν για να αντικαταστήσει τον Ακη Μάντζιο στον πάγκο του Αρη. Δεν άντεξε παρά μερικούς μήνες στον πάγκο της ομάδας, έφυγε τον περασμένο Αύγουστο, αλλά μάλλον… άργησε. Από πολύ νωρίτερα ο Θοδωρής Καρυπίδης είχε επί της ουσίας αποφασίσει πως δεν θα πορευτεί η ομάδα του με τον Μπούργος στον πάγκο. Τη θέση του πήρε ο Αλαν Πάρντιου, ένας προπονητής εγνωσμένης αξίας, με πολλές παραστάσεις και με εμπειρίες από το υψηλότερο επίπεδο: την Premier League. Φάνηκε, ωστόσο, από το ξεκίνημα πως ο Πάρντιου μάλλον δεν ταίριαζε στα μέρη μας. Στη φιλοσοφία, στην κουλτούρα, στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας το ποδόσφαιρο.

Δεν είναι απαραίτητα κακό για καμία από τις δύο πλευρές να μην ταιριάζουν μεταξύ τους. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο συχνά. Δεν σημαίνει πως ο Αρης έκανε λάθος επιλογή με το να πάρει τον Πάρντιου, ούτε πως ο Πάρντιου λάθεψε που δέχτηκε αυτή την πρόταση. Ομως η πορεία αυτών των λίγων μηνών που συνεργάστηκαν έδειχνε κάθε φορά όλο και περισσότερο πως η σχέση τους δεν θα μακροημερεύσει. Στον Αρη έχουν γίνει επενδύσεις που δεν είχαν γίνει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Και οι επενδύσεις θέλουν αποτελέσματα. Αμεσα. Θέλουν επίτευξη στόχων. Ο Καρυπίδης έχει κάνει μεταγραφικές υπερβάσεις φέρνοντας στο «Βικελίδης» σπουδαία ονόματα του ποδοσφαίρου. Και χρειάζεται έναν προπονητή που θα πάει τον σύλλογο στο επόμενο στάδιο. Ποιο είναι αυτό; Η πραγματική διεκδίκηση τίτλων. Στο γήπεδο και όχι στα λόγια.

Ο Αρης θα πρέπει να βρει έναν προπονητή που θα του σώσει την εφετινή χρονιά, αλλά κυρίως να βρει κάποιον για να του φτιάξει την επόμενη. Εκεί πρέπει να βρίσκεται το μυαλό του. Κάποτε ο Ολυμπιακός είχε προσλάβει τον Μαρτίνς πολλούς μήνες πριν τελειώσει η σεζόν, ο Πορτογάλος δεν έκατσε στον πάγκο αλλά δούλευε για την επόμενη. Ισως μια τέτοια λύση θα βγάλει τον Αρη από τη δύσκολη θέση του να βρίσκεται κάθε Γενάρη σε αναζήτηση νέου τεχνικού και νέου κινήτρου.