Το Κυπριακό παραµένει ανοιχτή πληγή, όχι µόνο ως τραύµα µιας συνεχιζόµενης διχοτόµησης και ως παράµετρος που επίµονα φορτίζει τις σχέσεις ανάµεσα σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, αλλά και ως συνεχιζόµενη δοκιµασία για την Αριστερά και την ιστορική της αναφορά ταυτόχρονα στις υποτελείς τάξεις στη σύγκρουσή τους µε τις κυρίαρχες και στην απαλλαγή από µορφές εθνικής καταπίεσης, την ένταση ανάµεσα στο διεθνιστικό κοσµοείδωλο και την αντιαποικιακή και αντιιµπεριαλιστική στράτευση. Με αυτά τα ερωτήµατα και εντάσεις ασχολείται ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψηφίδες, σε επιµέλεια του Νίκου Χριστοφή, πρόλογο του Αντρέα Παναγιώτου και τίτλο «Μεταξύ έθνους και τάξης. Αριστερές και Κυπριακό, 1920 – 1974» και το οποίο εξετάζει πώς αντιµετώπισαν το Κυπριακό τα αριστερά κόµµατα σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή