Σαράντα δύο χρόνια μετά. Και όμως, και πάλι θα είναι όλοι εκεί. Με ένα λουλούδι στα χέρια μπροστά από το μνημείο των θυμάτων. Για να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη των 21 αδικοχαμένων παιδιών της πιο μεγάλης τραγωδίας του ελληνικού αθλητισμού. Για να κρύψουν τα μάτια τους στο «προσκλητήριο» που όποιος το έχει ακούσει μια φορά δεν το ξεχνά ποτέ. Για να φωνάξουν «αθάνατοι» μπροστά στην παλιά θύρα 7.

Η 8η Φεβρουαρίου θα είναι για πάντα ημέρα μνήμης για τον Ολυμπιακό, τον αθλητισμό, την ίδια την Ελλάδα. Η πιο παγωμένη του χειμώνα. Εκείνη της «τραγωδίας της Θύρας 7» που σταμάτησε τον χρόνο απόγευμα Κυριακής στο κατάμεστο «Γ. Καραϊσκάκης»: 8-2-1981, στο φινάλε ενός θριάμβου με τον Ολυμπιακό να επικρατεί της ΑΕΚ με 6-0. Εκεί παραμόνευε ο θάνατος βάζοντας στο σημάδι του το πιο «ζωντανό» κομμάτι της κερκίδας. Ο Παναγιώτης Τουμανίδης ήταν 14 ετών. Ο Ηλίας Παναγούλης και ο Κωνσταντίνος Σκλαβούνης 17. Τα πιο μικρά σε ηλικία θύματα: Ακόμη ακούγονται οι κραυγές της μάνας να σκίζουν τον φαληρικό ουρανό. Κανείς δεν ξέχασε. Κανείς δεν θα ξεχάσει. Βαριά υποχρέωση, μα και κληρονομιά. Και αυτό συνείδηση για την οικογένεια του Ολυμπιακού. Να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη των αδικοχαμένων. Η επιμνημόσυνη δέηση όπως ανακοίνωσε η ΠΑΕ, είναι προγραμματισμένη για τη μία το μεσημέρι, μπροστά από το μνημείο στο «Γ. Καραϊσκάκης». «Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε», ανέφερε η ενημέρωση της πειραϊκής ΠΑΕ. Το Σάββατο είναι προγραμματισμένη και η εθελοντική αιμοδοσία που με τη σειρά της έγινε θεσμός στη μνήμη των θυμάτων.