Εγραφα την Τετάρτη για τις κινητοποιήσεις των ηθοποιών και το αίτημα για χορήγηση πανεπιστημιακής ισχύος στα πτυχία τους. Γνωστός δικηγόρος των Αθηνών επικοινώνησε μαζί μου για να μου μεταφέρει τα βάσανα κάποιων πελατών του που υπηρετούν την υποκριτική για δεκαετίες. Που λέτε οι ηθοποιοί είχαν ευνοϊκό συνταξιοδοτικό καθεστώς καθώς ο νομοθέτης αναγνώριζε ότι το επάγγελμα δεν χορηγεί ένσημα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ετσι, αντιμετώπιζε τους καλλιτέχνες ως απασχολούμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά. Μπαίνουμε, λοιπόν, στα Μνημόνια. Το 2012 έγιναν επώδυνες παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό, αλλά οι ηθοποιοί έπεσαν στα μαλακά. Παρέμειναν στην κατηγορία των βαρέων και επιβαρύνθηκαν με δύο χρόνια επιπλέον εργασίας. Και έρχεται το 2016 ο νόμος Κατρούγκαλου που τους έβγαλε από τα βαρέα και τους έστειλε στα 67 για σύνταξη. Δεν μίλησε κανείς. Ούτε λέξη. Τώρα κάποιοι κατάλαβαν τι έχει συμβεί, τρέχουν να βρουν ένσημα και κάνουν προσφυγές. Ο Μπιμπίλας και ο Μπισμπίκης παραμένουν στον αγώνα.