Το περασμένο Σάββατο έγραφα για αυτό το θέμα που έχει ξεσπάσει με το προεδρικό διάταγμα για το επάγγελμα του ηθοποιού όπου το πτυχίο τους εξισώνεται με το πτυχίο λυκείου. Είχα την αφελή εντύπωση πως μετά απ’ όλο αυτό το χαμό που έγινε κάπως θα είχαν ηρεμήσει τα πράγματα. Εδώ γίνανε πολύ χειρότερα. Καταλήψεις, κλείσιμο του Εθνικού Θεάτρου. Κατάληψη και στο Τσίλερ και στο ΡΕΞ. Χαμός. Και κανένα σημάδι απ’ την κυβέρνηση. Καμιά πρωτοβουλία. Μόνο λόγια, λόγια, λόγια. Και στο φινάλε δεν μπορώ ν’ ακούω συνέχεια το «Δεν αλλάζει τίποτα, απ’ το 2003 και δεν αλλάζει τίποτα». Δεν αλλάζει αλλά παγιώνεται μια απαράδεκτη κατάσταση. Ακου δεν αλλάζει. Μα αυτό πρέπει να γίνει, αυτό περιμένουμε. Να αλλάξει. Αμέσως. Τώρα. Χθες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή