Το πρώτο μιούζικαλ, η μουσική της Παξινού, οι κριτικές του Καραγάτση

Σε μια από τις πρώτες παραστάσεις για την αναβίωση του αττικού δράματος στο Εθνικό Θέατρο, στον «Οιδίποδα τύραννο» του 1933 σε σκηνοθεσία Κοσμά Πολίτη, η Κατίνα Παξινού ανέλαβε μαζί με τον πρωταγωνιστικό ρόλο να γράψει και τη μουσική, αξιοποιώντας τις κλασικές σπουδές της. Η απελευθέρωση από την ιταλογερμανική κατοχή εορτάστηκε σε ειδική παράσταση στις 26 Οκτωβρίου, ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου με τους Υμνους των τριών μεγάλων συμμαχικών δυνάμεων (Ηνωμένων Πολιτειών, Σοβιετικής Ενωσης και Αγγλίας) μαζί με τον αντίστοιχο ελληνικό και την ερμηνεία του γ’ στάσιμου από τη «Μήδεια» του Ευριπίδη. Η μουσική επένδυση του Ιάννη Ξενάκη στις «Ικέτιδες» του Αισχύλου το 1964 απέκτησε παγκόσμια απήχηση αφού ανέδειξε τις τάσεις της σύγχρονης μουσικής και τεχνολογίας. Ο Μάνος Λοΐζος τη σεζόν 1974-1975 στη Νέα Σκηνή έγραψε τη μουσική για το «Τρομπόνι» μιλώντας μέσα από τη σύνθεσή του για τη βία της Ελλάδας των συνταγματαρχών. Ο Γιώργος Κουμεντάκης στην πρώτη του συνεργασία το 1981 στην «Ιφιγένεια εν Ταύροις» έδωσε πρωτοποριακή λύση ως προς το ηχητικό αποτέλεσμα, με έμφαση στη μουσικότητα της φωνής. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» το 1999 σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζηπαπά έφτιαξε μια 30μελή ορχήστρα για να ερμηνεύσει ένα έργο εξ ολοκλήρου τραγουδιστό όπου ενώνονται διαφορετικά μουσική είδη με μιούζικαλ και όπερα.