Οσα χρόνια βρέθηκα στην πολιτική δεν έπαψα να αναρωτιέμαι για τους λόγους που υποχρέωναν τους εκάστοτε πρωθυπουργούς να αισθάνονται ανασφαλείς και να συμπεριφέρονται στρατηγικά λανθασμένα. Η ανασφάλεια είχε προέλευση το γεγονός πως οι περισσότεροι συμπολεμιστές τους, στελέχη δηλαδή του ιδίου με αυτούς κόμματος, αισθάνονταν ικανοί να τους υποκαταστήσουν στην ηγεσία και δεν δίσταζαν να τους υπονομεύσουν. Με την εξαίρεση των ιδρυτών – ιδιοκτητών των μεγάλων αστικών κομμάτων (Κ. Καραμανλής στη ΝΔ και Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ), όλοι οι άλλοι αισθάνονταν προσωρινοί ή αναλώσιμοι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή