Το πρώτο που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι οι παράγοντες που επικαθορίζουν το είδος της σχέσης που αναπτύσσουμε με τη γλώσσα είναι πολλοί. Αφήνω για την ώρα έξω από τον λογαριασμό, χωρίς ωστόσο να το παραγνωρίζω, το ζήτημα του «ταλέντου» ή της «έμφυτης ικανότητας», για να τονίσω τον σημαντικό ρόλο του σχολείου και γενικότερα, θα έλεγα, της εκπαιδευτικής ιδεολογίας που διέπει διαφορετικές περιόδους και διαφορετικές γενιές. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος: η δικιά μου γενιά, με το εξατάξιο γυμνάσιο, κυρίως στις τελευταίες τάξεις (αυτές που σήμερα αντιστοιχούν στο Λύκειο) έπρεπε να γράφει τις εκθέσεις της στην καθαρεύουσα. Αυτό σήμερα μπορεί να ακούγεται σαν «mission impossible», δεν ήταν όμως ακριβώς έτσι τότε όταν η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, τουλάχιστον στο λεγόμενο Κλασικό, διέθετε μεγαλύτερο ζωτικό χώρο στο πρόγραμμα, γινόταν με πιο επίμονη σχολαστικότητα στα ζητήματα της γραμματικής και του συντακτικού και αξιολογούνταν πιο αυστηρά από τους καθηγητές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ