Σε διάστημα δύο εβδομάδων ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση, αποφάσισε τη λευκή απεργία από τις ονομαστικές ψηφοφορίες στη Βουλή – πλην εκείνης για τον μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη -, έκανε τρεις προεκλογικές ομιλίες-συγκεντρώσεις υψηλής και οξείας ρητορικής κατά της κυβέρνησης και άρχισε τον ανένδοτο αγώνα όπου τα σκάγια πήραν σε μερικές φάσεις και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ αλλά και το ΚΚΕ. Είναι ένα είδος ακτιβισμού έστω στα όρια του κοινοβουλευτισμού ή μια κλιμακούμενη στρατηγική συσπείρωσης και αντιδεξιού λόγου, αναγκαίου για τον προεκλογικό αγώνα; Η νέα στρατηγική πάντως έχει και μυστικά και παγίδες για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ