Προς μια νέα Τουρκία;

«Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων…». Ο πρόεδρος Ερντογάν ήθελε το 2023, με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη δημιουργία της σύγχρονης Τουρκίας (1923), να αποτελέσει την αφετηρία για τον «νέο τουρκικό αιώνα». Με τον φιλόδοξο στόχο να καταστεί η Τουρκία «μία από τις δέκα πλέον προηγμένες χώρες του πλανήτη, με αναπτυγμένη οικονομία, γεωπολιτική επιρροή, δημοκρατία, σεβασμό ατομικών δικαιωμάτων». Αλλά «μία εβδομάδα είναι μακρύς χρόνος στην πολιτική». Ηλθε ο καταστροφικός σεισμός και έριξε όλους τους σχεδιασμούς, βραχυχρόνιους και μακροχρόνιους, στην αβεβαιότητα, περιλαμβανομένης και της διεξαγωγής των εκλογών και του πολιτικού ρόλου του ίδιου του προέδρου Ερντογάν (για ευθύνες και ύβρη). Οι προοπτικές τώρα για την Τουρκία είναι εντελώς θολές. Η ανοικοδόμηση προέχει. Ο νέος αιώνας μπορεί να σφραγιστεί από τη μεγάλη καταστροφή. Και, όπως συνέβη με φυσικές καταστροφές τέτοιας έκτασης σε άλλες χώρες στο παρελθόν, να αποτελέσει τομή/στροφή στην πορεία και της Τουρκίας. Μια άλλη Τουρκία με επανακαθορισμό βασικών συντεταγμένων ίσως αναδυθεί. Πολλά μπορεί να αλλάξουν τόσο στην εσωτερική πολιτική συγκρότηση όσο και στον εξωτερικό προσανατολισμό της χώρας, περιλαμβανομένων και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η Ελλάδα έδειξε έμπρακτα ότι διακατέχεται από γνήσια αισθήματα φιλίας απέναντι στον τουρκικό λαό (διαλύοντας έτσι και κάποιες εσφαλμένες προσλήψεις). Και η Ευρωπαϊκή Ενωση ότι είναι η δύναμη που συμπαρίσταται στην Τουρκία αποφασιστικά διοργανώνοντας, μεταξύ άλλων, διάσκεψη δωρητών για την ενίσχυσή της. Επομένως μια ουσιαστική επαναπροσέγγιση προς Ελλάδα και ΕΕ θα ήταν μια ορθολογική (αν και όχι βέβαιη) εξέλιξη.