Βλέπεις την είδηση ότι σκάουτ από το ΝΒΑ βρέθηκαν στο κλειστό των Ανω Λιοσίων. Πατάς το link και διαβάζεις ότι ανιχνευτές ταλέντων από τουλάχιστον τρεις ομάδες του ΝΒΑ παρακολούθησαν τον αγώνα της ΑΕΚ με το Λαύριο κρατώντας σημειώσεις στα μπλοκάκια τους για δύο από τους Αμερικανούς της ομάδας του Λαυρίου, τον Κόουλ και τον Φλαγκ. Σκέφτεσαι ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα ίδια, έρχονται οι σκάουτ στα ελληνικά γήπεδα αναζητώντας, ενόψει και του ντραφτ που γίνεται τον Ιούνιο, παίκτες με δυνατότητες να παίξουν στο ΝΒΑ.

Ωστόσο αυτή η είδηση διαφέρει λίγο από άλλες τέτοιου είδους. Διότι οι σκάουτ ήρθαν μεν και φέτος, όχι όμως για να δουν κάποιον έλληνα ταλαντούχο καλαθοσφαιριστή, αλλά δύο Αμερικανούς. Κι αρχίζεις να προβληματίζεσαι. Τι συνέβη με το ελληνικό επαγγελματικό πρωτάθλημα; Παράγει πια μόνο αμερικάνικα ταλέντα; Και με τα δικά μας τι γίνεται; Δεν τα βλέπουν; Ή δεν υπάρχουν;

Παλιότερα οι σκάουτ από το ΝΒΑ έκαναν παρέλαση στα ελληνικά γήπεδα για να δουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον Παπαγιάννη, τον Σχορτσανίτη πιο πριν και πολλά ακόμα παιδιά, που με τα όποια προβλήματά της αναδείκνυε η παραγωγική διαδικασία του ελληνικού μπάσκετ και είχαν τις προδιαγραφές να παίξουν στο υψηλό επίπεδο, όπως αποδείχθηκε από τη μετέπειτα καριέρα τους. Παλιότερα, για να έρθει ξένος παίκτης στην Α1 (ή Basket League) έπρεπε να έχει γράψει πρώτα κάποια χιλιόμετρα σε άλλα δυνατά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, δεν ερχόταν κατευθείαν από δευτεροκλασάτα αμερικανικά πανεπιστήμια ή από χώρες που αναρωτιέσαι αν παίζουν μπάσκετ, αναζητώντας εδώ την ευκαιρία να γίνει γνωστός και να αναδειχθεί.

Με άλλα λόγια η είδηση ότι σκάουτ του ΝΒΑ ήρθαν στην Ελλάδα για να δουν αμερικανούς παίκτες συνιστά σαφή ένδειξη της υποβάθμισης του ελληνικού μπάσκετ στο σύνολό του. Κι αυτό πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να προβληματίσει τους αρμόδιους φορείς. Κυρίως την ΕΟΚ και τον ΕΣΑΚΕ. Πρέπει άμεσα να δουν όλοι αυτοί τι θα κάνουν για να ανέβει το επίπεδο. Διότι αλλιώς το μπάσκετ στην Ελλάδα θα επιστρέψει στην εποχή του μονόστηλου…