Ξέρω, ξέρω. Λουλουδάκια, σοκολατάκια και μπαλόνια για μια ξενόφερτη γιορτή των εμπόρων. Σας ακούω που γκρινιάζετε, όμως δεν συμφωνώ: ο σημερινός εορτασμός του Αγίου Βαλεντίνου μάς ταιριάζει γάντι. Ναι, εμάς εδώ στην Ελλάδα. Γιατί εμείς εδώ, σε αντίθεση με άλλες χώρες, γιορτάζουμε την έναρξη των πολέμων μας (28η Οκτωβρίου, 25η Μαρτίου), το εναρκτήριο σάλπισμα μαχών άνισων απέναντι σε απειλές τρομερές, με κίνδυνο ολικής μας εξολόθρευσης και χωρίς καμία εγγύηση επιβίωσης. Εμείς εδώ ξέρουμε ότι κάθε αγώνας μπορεί να έχει έκβαση αμφίβολη, αμφίρροπη και αμφισβητούμενη, γι’ αυτό καλού-κακού ας γιορτάζουμε την αρχή του, τη γεμάτη θάρρος, κι ελπίδα, και πίστη. Και μια και δεν υπάρχει αγάπης αγώνας πιο άγονος, παιχνίδι πιο σικέ, μάχη των μαχών πιο αιματηρή από τις ερωτικές συρράξεις της ζωής μας, ας γιορτάζουμε αυτή την υπόθεση του έρωτα ως έναρξη: αυτό που πάντα θα ξεκινά από το μηδέν και θα πρέπει να ξανακερδίζεται κάθε μέρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή