Με τον χρόνο να παίζει το δικό του παιχνίδι, γυρίζοντας πίσω ή επιστρέφοντας πάλι στο τώρα, το «Da» προσφέρει, με τρόπο πρωτότυπο, μια σκηνική συνύπαρξη νεκρών και ζωντανών. Με αφορμή την επιστροφή του (υιοθετημένου) γιου στο πατρικό για την κηδεία του πατέρα του, ο συγγραφέας τον φέρνει αντιμέτωπο τόσο με εκείνον, τον «DΑddy», όσο και με τον ίδιο του τον εαυτό  στη νεότερη εκδοχή του. Και μαζί με όλα τα πρόσωπα της ζωής του, τουλάχιστον με εκείνα που έπαιξαν έναν λιγότερο ή περισσότερο καθριστικό ρόλο – ανάμεσά τους η μητέρα του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή