Μάιος 1975: Απολαμβάνουμε – και με το παραπάνω – την ελευθερία μας, πριν καλά-καλά κλείσει ένας χρόνος από την πτώση της χούντας. Βρίσκομαι στην (τότε) Πάντειο, στο πρώτο Πανσπουδαστικό Συνέδριο της ΕΦΕΕ, εκπροσωπώντας τον σύλλογο φοιτητών του Φυσικού στο Πανεπιστήμιο Πατρών και την πανίσχυρη τότε Πανσπουδαστική. Στην Πάτρα, ζούμε τη δική μας άνοιξη. Συνελεύσεις στο αμφιθέατρο της οδού Κορίνθου – συνήθως χωρίς κατάληξη – μέχρι τα ξημερώματα. Πολιτικοποίηση μέχρι εκεί που δεν πάει, αναζητήσεις, συγκρούσεις. Κνίτες, Ρηγάδες, ΑΑΣΠΕ, ΠΠΣΠ και ο γενειοφόρος Παυλίδης, οπαδός του Βιλχελμ Ράιχ – όλα στο καζάνι μιας χαοτικής αντιπαράθεσης. Αιτήματα μαξιμαλιστικά – απεριόριστη μεταφορά μεταφερομένου μαθήματος, προγραφές καθηγητών στο όνομα της αποχουντοποίησης. Αλλά και συναυλίες, ρεμπετάδικα, κρασοκατανύξεις, Μίκης και ξερό ψωμί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή