ΠΑΣΟΚ και… πάσης Δεξιάς

Με στρατηγική υπεράνω των στενών κομματικών ορίων α λα 2019, η οποία ωστόσο απαιτεί περισσότερο… κόπο και πιο χειρουργικές κινήσεις ενόψει της ανοιξιάτικης αναμέτρησης, κινείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πειράζοντας κάθε τόσο τη δοσολογία των μηνυμάτων του προς τη γαλάζια βάση και τους κεντρώους. Με μείξη πρωτοβουλιών, όπως είναι οι μόνιμες φοροαπαλλαγές ταυτόχρονα με τα επιδόματα, με θεματική ανάδειξη πεπραγμένων (από τη σκληρή γραμμή στην άμυνα και το Μεταναστευτικό έως την προοδευτική ατζέντα της ψηφιοποίησης) προς ενίσχυση του αφηγήματος «υπεύθυνος πατριωτισμός – δημιουργικός εκσυγχρονισμός», αλλά πλέον και μέσα από τους συμβολισμούς των προσώπων, παλεύει ο Πρωθυπουργός να ταιριάξει αρμονικά τα συστατικά για ένα… γλυκόπιοτο τελικά «κοκτέιλ» το βράδυ των εκλογών. Το εύρος των ερεισμάτων του στα δεξιά και στα αριστερά του δικού του χώρου ή αλλιώς η δυνατότητα να προσθέτει κεντρώα συστατικά χωρίς μια έντονη… γεύση ΠΑΣΟΚ να ζαλίζει την παραδοσιακή Δεξιά συναρτάται με τον διακηρυγμένο στόχο της αυτοδυναμίας. Είναι ενδεικτικό ότι την ίδια ώρα που καλεί τα νεοδημοκρατικά στελέχη στην πρώτη γραμμή συσπείρωσης της βάσης για την (αναγκαία) στεγανοποίηση δεξιών διαρροών, καλεί σε συστράτευση «φίλους που βλέπουν την πολιτική μακριά από κομματικές ταμπέλες», εστιάζοντας σε γέφυρες εμπιστοσύνης με το προοδευτικό Κέντρο. Αυτό το αναγκαίο για την αυτοδυναμία συστατικό των πολιτικών ανοιγμάτων περνά μέσα και από προσχωρήσεις προσώπων στη ΝΔ.