Ενας απίθανος αιφνιδιασμός

Ολοι μιλούν για την 9η Απριλίου και προετοιμάζονται γι’ αυτήν. Πιθανότατα μίλησε πια και ο Μητσοτάκης για τη συγκεκριμένη ημερομηνία στους πολύ δικούς του. Τουλάχιστον αυτό προδίδει η… ημιεπίσημη αναφορά στον Απρίλιο την οποία κάνουν πλέον – έστω υπό την πίεση των ερωτημάτων – και άνθρωποι εντός του Μαξίμου. Δεν μπορούν βεβαίως κι αυτοί να ανοίγονται πολύ περισσότερο, κρατούν αυτό που λέμε «πισινή» ακόμα και στις οφ συζητήσεις, από τη στιγμή που βλέπουν τον Πρωθυπουργό αποφασισμένο να πει ό,τι είναι να πει μόνο τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών. Μέχρι τότε συνεπώς θα ακούγεται η γνώριμη φράση «κάλπες κάποια στιγμή την άνοιξη». Αν τα βάλει κανείς όμως όλα κάτω (με βάση και τα πρωθυπουργικά λόγια και συνολικά την κινητικότητα του Μητσοτάκη) συμπεραίνει τα εξής: Πρώτον, ό,τι πακέτο στήριξης δόθηκε δόθηκε, οι «δυνατότητες εξαντλήθηκαν». Δεύτερον, δεν απειλείται καμία ακροβασία όσον αφορά στην προκήρυξη των εκλογών καθώς το Σύνταγμα προσδιορίζει τη διαδικασία πρόωρης διάλυσης της Βουλής και «έναν ή δύο ή τρεις μήνες» πριν από την εξάντληση της θητείας. Τρίτον, η τοξικότητα στο πολιτικό κλίμα τα λέει όλα και από μόνη της – αντέχεται, ας πούμε όλο αυτό, για άλλους τρεις μήνες; Τέταρτον, οι υπουργοί εμφανώς κάνουν εκκαθάριση εκκρεμοτήτων, σπρώχνοντας στη Βουλή τα… επείγοντα. Και πέμπτον, είναι σχεδόν οριστικοποιημένη η προετοιμασία για τη διπλή, κατά τα φαινόμενα, αναμέτρηση – βλέπε όχι μόνο τα ψηφοδέλτια αλλά επιπλέον και το πρόγραμμα επόμενης τετραετίας, αυτό δηλαδή που θα προτάξει η ΝΔ στην επίσημη προεκλογική σεζόν.