Περί γενναιότητας

Υπάρχουν πολλοί γενναίοι άνθρωποι – υπάρχουν και οι πολύ γενναίοι. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία ανήκει ο Αλεξέι Ναβάλνι. Ενώ βρισκόταν στο Τομσκ της Σιβηρίας, πράκτορες του Βλαντίμιρ Πούτιν τον δηλητηρίασαν με νόβιτσοκ, έναν νευροτοξικό παράγοντα στρατιωτικού τύπου. Χρειάστηκε μήνες προκειμένου να αναρρώσει, στο Βερολίνο. Θα μπορούσε να είχε μείνει στην Ευρώπη, αυτοεξόριστος, τόσοι και τόσοι ρώσοι αντικαθεστωτικοί το έχουν κάνει, επέλεξε ωστόσο να επιστρέψει στη Μόσχα, παρότι γνώριζε ότι θα φυλακιζόταν αμέσως. «Η Ρωσία είναι η χώρα μου», εξήγησε απλά. Εχει ήδη συμπληρώσει δύο χρόνια στη φυλακή, με κίβδηλες κατηγορίες που όλο και πληθαίνουν, και έχει τουλάχιστον εννέα ακόμη μπροστά του. Τον έχουν ήδη κλείσει 11 φορές στην απομόνωση, εκεί βρίσκεται και τώρα. Στα μεσοδιαστήματα, τον έχουν μέσα σε ένα κελί 2,5 x 3 μέτρα, με ένα κρεβάτι που παραμένει υποχρεωτικά διπλωμένο από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ, χωρίς δυνατότητα ανάπαυσης, ούτε και λήψης φαρμάκων, για τους χρόνιους πόνους του στη μέση. Ακόμα και ρώσοι γιατροί έχουν καταγγείλει τις συνθήκες κράτησής του, εκφράζοντας αγωνία για την επιβίωσή του. Αλλά εκείνος επιμένει να καταγγέλλει, με κάθε ευκαιρία, το καθεστώς του Βλαντίμιρ Πούτιν.