Η πολιτική έχει τη «λογική» της, δεν σημαίνει όμως πως, όσο και αν τη συμμεριζόμαστε, δεν μπορούμε να έχουμε τις δικές μας σκέψεις που, όσο ιδιαίτερες και αν ακούγονται, δεν είναι λόγος αυτός για να μην τις εκφέρουμε. Δεν είναι λίγοι όσους αισθανθήκαμε, παρά την οδύνη τους για τους καταστρεπτικούς σεισμούς στην Τουρκία, να νιώθουν παράλληλα μια βαθιά ανακούφιση γιατί παροπλίζεται το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης με τη γειτονική χώρα και απομακρύνεται μια απειλή που η χώρα αυτή δεν έπαυε καθημερινώς να επισείει. Δεν θα άξιζε όμως ταυτόχρονα να αναρωτηθούμε πόση βαρύτητα, κύρος και αποτελεσματικότητα μπορεί να έχει η επίλυση των όποιων διαφορών όχι μόνο με μία χώρα, αλλά και ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, όταν η επίλυση αυτή πιστώνεται σε έναν απρόβλεπτο παράγοντα όπως είναι ο σεισμός και δεν προέρχεται από μια εκατέρωθεν ανάγκη για καλή γειτνίαση ή ουσιαστική επικοινωνία.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ