Η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να μην είναι υποψήφιος είναι μια από τις αξιοσημείωτες εξελίξεις αυτής της προεκλογικής περιόδου. Γιατί όμως; Γιατί αποτελεί γεγονός ο τερματισμός μιας κοινοβουλευτικής παρουσίας που ουδείς θυμόταν πια και που είχε, επί της ουσίας, πάψει να υπάρχει από το 2009 κι ύστερα; Ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί μέρος της ιστορίας του τόπου. Ανεξαρτήτως άλλων αποτιμήσεων, η διακυβέρνησή του ήταν δημοσιονομικά καταστροφική (δεν διαψεύδονται, δυστυχώς, οι αριθμοί) κι αυτός, ενώ η χώρα του κατέρρευσε, επέλεξε τη στρατηγική της σιωπής, επιδεικνύοντας συγκλονιστική αυτοπειθαρχία, χωρίς καμιά απόκλιση, ούτε καν για να υπερασπιστεί τη δική του υστεροφημία. Κι αυτή ήταν, τελικά, η σοφότερη απόφαση του πολιτικού βίου του. Αυτοπροστατεύθηκε και η τωρινή αποστρατεία του είναι, μονάχα, μια τυπικότητα, μια καθυστερημένη τελετουργική διακήρυξη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή