Η τελευταία φορά που το κυβερνών κόμμα έγραψε στα εκλογικά της τμήματα ποσοστό αντίστοιχο με το πανελλαδικό του ήταν στο πάρτι στις 7 του Μάρτη – το 2004, δηλαδή. Τον Ιανουάριο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτος με 9 μονάδες διαφορά, ενώ τον Σεπτέμβριο η ψαλίδα άγγιξε το 10,52% υπέρ των αριστερών. Ακόμη και το 2019 η ΝΔ πήρε 35,52%, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε ένα 31,31%. Τα νούμερα φανερώνουν ένα χαρακτηριστικό της Α’ Θεσσαλονίκης το οποίο έχουν ήδη επισημάνει οι έμπειροι δημοσκόποι: έχει πλέον σημαντικούς αριστερόστροφους πυρήνες. Εκτός από τα στοιχεία της πολιτικής δημογραφίας, που συνηγορούν υπέρ όποιων δεν βλέπουν τη συντέλεια του νεοδημοκρατικού κόσμου να έρχεται στο σαλονικιώτικο κέντρο εξαιτίας της αποχώρησης του Καραμανλή του νεότερου, όσοι ξέρουν πώς κερδίζονται ή χάνονται οι εκλογές στο πεδίο επικαλούνται κι ένα επιχείρημα από τα ενδότερα της προεκλογικής μάχης. Το επιχείρημα ενός γνωστού επαγγελματία των μετρήσεων, ο οποίος υποστηρίζει ότι «τις ψήφους για τη ΝΔ εκεί τις κυνηγούσαν – κυριολεκτικά – τα άλλα ονόματα του γαλάζιου ψηφοδελτίου. Ο Γκιουλέκας, η Ράπτη. Οχι ο Καραμανλής».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ