Ιρλανδέζικα «Πνεύματα», κοντά στο αριστούργημα

Υποψήφια σε αρκετές κατηγορίες των βραβείων Οσκαρ και ήδη βραβευμένη με δύο βραβεία στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας (σεναρίου για τον σκηνοθέτη Μάρτιν ΜακΝτόνα και ερμηνείας για τον Κόλιν Φάρελ), η ταινία «Τα πνεύματα του Ινισέριν» («The Banshees of Inisherin», Ιρλανδία/ Αγγλία/ ΗΠΑ, 2022) διανέμεται επιτέλους και στην Ελλάδα, λίγες εβδομάδες πριν από την τελετή των Οσκαρ. Δεν ξέρω κατά πόσο μια ταινία στην οποία κάποιος που απειλεί ότι θα κόψει τα δάχτυλά του – και το εννοεί – μπορεί να είναι ευχάριστη, αυτό ακριβώς όμως συμβαίνει εδώ και αυτός ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο ο Μάρτιν ΜακΝτόνα ανακατεύει την κωμωδία με το δράμα είναι που τελικά σε κερδίζει πέρα για πέρα. Γιατί υπάρχει κάτι το κωμικό στην πεισματική απόφαση του Κολμ (Μπρένταν Γκλίσον) να κόψει την καλημέρα στον Παντράικ (Κόλιν Φάρελ) με τον οποίο ήταν ανέκαθεν φίλος. Οπως υπάρχει κάτι το εξίσου κωμικό στην προσπάθεια του Παντράικ να ξανακερδίσει τον φίλο του ο οποίος προφανώς δεν ενδιαφέρεται διόλου για αυτόν. Οσο και αν στενοχωριέσαι, δεν μπορείς παρά να κρυφογελάσεις βλέποντας τον Παντράικ με το αποσβολωμένο ύφος ενός παιδιού που του πήραν το γλειφιτζούρι να προσπαθεί να προσεγγίσει τον Κολμ αδυνατώντας να καταλάβει για ποιον λόγο μια φιλία χρόνων καταστρέφεται.