Η ανθρωπιστική κινητοποίηση για τα θύματα της βιβλικής καταστροφής σε Τουρκία – Συρία είναι ηθικά επιβεβλημένη και ορθώς ως πολιτισμένος λαός κινητοποιηθήκαμε υπέρ των σεισμόπληκτων. Αλλά η προσδοκία γεωπολιτικού οφέλους από αυτή την κινητοποίηση είναι και άτοπη και λανθασμένη και επικίνδυνα παραπλανητική. Ούτε οι μακροπρόθεσμες επιδιώξεις του τουρκικού πολιτικού συστήματος θα μεταβληθούν λόγω της στιγμιαίας προσέγγισης και των εναγκαλισμών Δένδια – Τσαβούσογλου. Ούτε οι παραβιάσεις θα σταματήσουν (επανήλθαν άλλωστε ήδη, μετά από βραχεία διακοπή). Ούτε η τουρκική κοινή γνώμη, ευαισθητοποιημένη από την παρουσία των ελληνικών σωστικών συνεργείων, θα κινητοποιηθεί μαζικά, ώστε να επιβάλει στην ηγεσία του τουρκικού κράτους μια ριζική ανατροπή του δομικού αναθεωρητισμού του εις βάρος της Ελλάδας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή