Μέγα σφάλμα

Η αχαριστία δεν συμπεριλαμβάνεται, όπως πολλοί πιστεύουν, στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα τα οποία αναγνωρίζει η χριστιανική θρησκεία. Η αχαριστία είναι «αμάρτημα» στις μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις, και ειδικά εκείνες τις σχέσεις που τις χαρακτήριζε η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Μέχρι που προέκυψε ένα στοιχείο που άνοιξε την κερκόπορτα στην ψυχοφθόρα αχαριστία. Το συναίσθημα που αισθάνεται κάποιος όταν εκείνος τον οποίο εμπιστευόταν και θεωρούσε δικό του άνθρωπο, επειδή τον υπηρετούσε με πάθος και ανιδιοτέλεια, εν τέλει τον έκανε να αισθάνεται προδομένος. Διότι του την «έφερε», κατά το κοινώς λεγόμενο. Τον πλήγωσε, τον ακύρωσε, τον υπονόμευσε. Και κάπως έτσι γκρεμίστηκε η εμπιστοσύνη, αποχώρησε η φιλία, εξανεμίστηκε ο θαυμασμός, θρυμματίστηκε το πάθος για προσφορά, η διάθεση χαλί να γίνω να με πατήσεις. Κυριάρχησε η απογοήτευση, εμφανίστηκε ο θυμός, ακολούθησε η οργή και έπειτα, ως επιστέγασμα όλων αυτών, η άρνηση. Και η παραδοχή πως «όλοι ίδιοι είναι». Τίποτε δεν αναγνωρίζουν.