Αλλά και τόσες όσες χρειαζόταν το αψύ στέλεχος για να θεωρεί ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο. Η επίδραση που είχε το τοξικό του ύφος στην πολιτική αντιπαράθεση δεν θα ήταν ποτέ εφικτή χωρίς την ανοχή του κόμματός του – η οποία για τους μη συριζαίους παρατηρητές άγγιζε τα όρια της παρότρυνσης. Ο Πολάκης έριχνε τις μπαλωθιές. Ομως ο Τσίπρας τον προμήθευε με φυσίγγια. Μέχρι τη στιγμή που ο πρώτος έστρεψε το όπλο προς τον δεύτερο – παρουσιάζοντας στόχους της δεύτερη φορά Αριστεράς διαφορετικούς από εκείνους που έθεσε ο επικεφαλής μια μέρα πριν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τα κέρδη που θα αποκομίσει η Κουμουνδούρου από μια διαγραφή του. Κάποιοι θα αναγνωρίσουν στον αρχηγό ότι έστω κι αργά αποφάσισε να απαλλαγεί απ’ αυτόν. Ωστόσο, για άλλους το κόμμα είναι πια εμποτισμένο με πολακικές ιδέες. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα οφέλη της απομάκρυνσής του θα είναι μεγαλύτερα από τις ενδεχόμενες ζημιές. Γιατί η πλειονότητα των θαυμαστών του αντιπολιτευτικού στυλ που εκείνος έφτασε στην άκρη του δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τον ΣΥΡΙΖΑ – εξάλλου, υπάρχουν στην αριστερή επετηρίδα αρκετοί επίδοξοι Πολάκηδες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ