Ο εξελισσόμενος εμφύλιος πόλεμος στην αξιωματική αντιπολίτευση με πρωταγωνιστή τον τέως υπουργό Παύλο Πολάκη αποτελεί ταυτόχρονα μια καλή ευκαιρία για να συζητήσει το πολιτικό προσωπικό με σοβαρότητα τον τρόπο αντιπαράθεσης και τους όρους πάνω στους οποίους θα επιβάλλεται να διεξάγεται ο πολιτικός διάλογος. Δεν νοείται χώρα που θέλει να αναμετρηθεί με τα μεγάλα στοιχήματα του εικοστού πρώτου αιώνα και της ψηφιακής επανάστασης την ίδια ώρα να μετατρέπεται σε ρινγκ πολιτικών καβγάδων και πολύ περισσότερο να υπάρχουν πρώην υπουργοί που έχουν το θράσος να προγράφουν πολιτικούς τους αντιπάλους σε δημόσια θέα και με στόχο το ψηφιακό λιντσάρισμά τους. Η τοξικότητα των ημερών προφανώς με ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που για χρόνια ανέχτηκε να παράγεται από εκείνην ένας τόσο αντιθεσμικός και παραβατικός λόγος κεντρικά και με όρους εκφώνησης και στη Βουλή πρέπει να λάβει τέλος. Ανήκει στο παρελθόν. Ας κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ την αρχή και ας επιστρέψει όσο είναι καιρός στην προγραμματική και θεσμική γλώσσα που αντιστοιχεί σε ένα ευρωπαϊκό κόμμα του εικοστού πρώτου αιώνα με αρχές και ευπρέπεια. Οι πολιτικοί μεταξύ τους δεν είναι εχθροί και επίσης δεν υπάρχει χώρος για νέους εμφυλίους. Ως μοναδικό πεδίο αντιπαράθεσης θα πρέπει να συμφωνήσουν πως θα οφείλουν να έχουν την αναμέτρηση των προγραμμάτων τους και των πολιτικών τους σχεδίων. Η εχθροπάθεια και η μισαλλοδοξία δεν χωρούν στο παρόν σκηνικό και πολύ περισσότερο ενόψει των εθνικών εκλογών.