Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… μόλις χθες το πρωί, όταν  ένα νεαρό κορίτσι μού περιέγραφε τον πόνο για τη χαμένη παιδική της ηλικία αλλά και το βάρος που αισθάνεται στους ώμους της, καθώς έως σήμερα συνεχίζει να είναι εκείνη ο γονιός για τους… γονείς της. Το μαγικό στις εξιστορήσεις που ακούω στο μικρό γραφείο μου είναι ότι η αφήγηση δεν ολοκληρώνεται τελείως, είναι δυναμική διαδικασία. Το πιο συγκινητικό; Οταν αρχίζει η αφήγηση, ξεκινά και η επούλωση του τραύματος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή