«Η λογοτεχνία επηρεάζει την οπτική μας για τον κόσμο»

Ανατροπές και αναπαραστάσεις. Ακόμη και αν ήθελε κανείς να αποφύγει την παγίδα των γενικεύσεων, ο διπλός αυτός άξονας συμπυκνώνει σε μεγάλο βαθμό το μυθιστορηματικό σύμπαν της «Παρακαταθήκης» του Ντίαζ, που έφτασε πέρσι στη μεγάλη λίστα του Μπούκερ και στους φιναλίστ του Πούλιτζερ. Ανατροπές, επειδή το βιβλίο του ξεκινάει όπως ένα μυθιστόρημα ενός από τους μεγάλους ρεαλιστές του 19ου αιώνα -ας επιλέξουμε τον Χένρι Τζέιμς, το όνομα του οποίου μάς απασχόλησε και στη συνέντευξη που ακολουθεί. Η υπόθεση ξεκινάει στη δεκαετία του 1930 με τον θρυλικό μεγιστάνα της Γουόλ Στριτ Μπέντζαμιν και την Έλεν, κόρη εκκεντρικών αριστοκρατών. Στα επόμενα κεφάλαια ο ρεαλισμός δίνει τη θέση του σε απομνημονεύματα, για να φτάσει στον μοντερνισμό ενός ημερολογίου, που μοιάζει με ποίημα σε πεζό. Την ίδια στιγμή που οι χαρακτήρες ανασυνθέτουν το παρελθόν τους και τοποθετούν θραύσματα της μνήμης στη μεγάλη εικόνα, ο Ντίαζ πειραματίζεται με την αναπαράσταση της πραγματικότητας. Πόση εμπιστοσύνη, όπως θέλει η λέξη «trust» του πρωτότυπου τίτλου, μπορεί να δείξει ο αναγνώστης στις μακρινές δεκαετίες του αμερικανικού ονείρου; Και πόση στην αναπαράσταση της πραγματικότητας μέσω της μυθοπλασίας;