Σε περίοδο μεγάλων δικών, και αμφισβήτησης όχι μόνο των δικαστικών αποφάσεων αλλά και της ίδιας της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, χρήσιμο θα ήταν να ανοίξουμε τον φακό στη διεθνή κατάσταση. Αν το κάνουμε, η διαπίστωση είναι άμεση και σαφής: σε αρκετά μεγάλο βαθμό, και πάντως όχι μόνο σε μία χώρα ή περιοχή, η δικαστική ανεξαρτησία από δεδομένο έχει καταστεί ζητούμενο. Αποτελεί τη βασική, σε θεσμικό επίπεδο, παράπλευρη απώλεια του κύματος αυταρχισμού – εντός και εκτός «δημοκρατίας» – που σαρώνει τον κόσμο. Η συγκριτική ματιά επιβάλλει τη διάκριση ανάμεσα σε περιπτώσεις στις οποίες κινδυνεύει και υπονομεύεται η Δικαιοσύνη και άλλες, στις οποίες ανήκει και η Ελλάδα, όπου η Δικαιοσύνη λειτουργεί – με άξιες κριτικής ατέλειες και στρεβλώσεις, αλλά χωρίς ανοιχτή και επίσημη υπονόμευση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή