Οταν η Συνθήκη της Ρώμης υπογράφηκε το 1957 από τα έξι κράτη που ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, η Ιταλία ήταν μακράν το φτωχότερο μέλος. Αυτό ήταν ευλογία και όχι βάρος. Με μια χαμηλού κόστους, υψηλής ποιότητας παραγωγική βάση και πτώση των δασμών εντός του μπλοκ, η Ιταλία έγινε ένας ευρωπαϊκός βιομηχανικός παίκτης. Τα μετρητά από τις Βρυξέλλες βοήθησαν στην τροφοδοσία της οικονομίας, αλλά το ίδιο συνέβαλαν και οι αγρότες που μετακινούνταν για να βρουν δουλειά σε εργοστάσια. Μέχρι το 1987 η Ιταλία είχε ξεπεράσει τη Βρετανία όσον αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα. Ωστόσο, το 2021, το ιταλικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν περίπου 10% χαμηλότερο από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η κάλυψη εδάφους είναι ευκολότερη από το να μείνει κανείς εμπρός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ