Η διαχείριση του πένθους
Ναι, το ξέρω, το πένθος έχει και μια εγωκεντρική διάσταση. Δεν είναι κακό αυτό. Υπάρχει στα μοιρολόγια, σε εκείνες τις στροφές που οι θρηνούσες αναρωτιούνται «Πώς φεύγεις και με αφήνεις μόνη;», ίσως ακόμη και στον κορυφαίο θρήνο της παράδοσής μας, τον Επιτάφιο, σε εκείνο το «πού έδυ σου το κάλλος», πού έδυσε δηλαδή η ομορφιά σου, αυτή η ομορφιά που απολάμβαναν τα δικά μου μάτια. Θυμάμαι κι εγώ, όταν είχε δολοφονηθεί ένας άνθρωπος που πολύ εκτιμούσα, είχα κολλήσει στο ότι δεν πρόλαβα να του δώσω ένα «δώρο», ευτελούς αξίας, κάτι ζελεδάκια που είχα αγοράσει πριν από μέρες και ξεχνούσα να του τα δώσω.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ