Τα στοιχειώδη

Το σιδηροδρομικό τοπίο στη χώρα θα ανατραπεί – είναι βέβαιο αυτό. Στο μαύρο φόντο μιας τραγωδίας θα επιχειρηθεί ο εκσυγχρονισμός σε απαρχαιωμένα συστήματα, θα βρεθεί χρήμα για τις υποδομές ασφαλείας, θα δρομολογηθούν μικρές ή μεγαλύτερες παρεμβάσεις χωρίς, ξαφνικά, άλλα προσκόμματα, αναβολές ή αδιαφορία. Αλήθεια, ποιος θα τολμούσε να «τρενάρει» πια διαδικασίες – σκόπιμα ή μη – ύστερα από τόσο θρήνο στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών; Ο όποιος εκσυγχρονισμός, όμως, υπό αυτές τις συνθήκες και έπειτα από πολλές, όπως προκύπτει, χαμένες ευκαιρίες δεν προσφέρεται και για χειροκρότημα. Μοιάζει με μια ανάγκη στην οποία, όταν έπρεπε, ουδείς ασχολήθηκε πολύ ώστε να της δώσει αυτόν τον σημερινό χαρακτήρα του κατεπείγοντος. Είναι, συνεπώς, το στοιχειώδες. Οσο στοιχειώδης ήταν και η ανάληψη πολιτικής ευθύνης για το φριχτό δυστύχημα, η άμεση παραίτηση του αρμόδιου υπουργού δηλαδή.