Τροφή για σκέψη σε 10 «κιβωτούς»

Θα μπορούσε να είναι ένα κυνήγι κρυμμένου θησαυρού σε διαφορετικές, μικρές ή μεγαλύτερες, αναμενόμενες ή απρόσμενες γωνιές της πόλης αν η συγκυρία ήταν διαφορετική κι αν η εκκίνηση της κεντρικής έκθεσης της 8ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης δεν συνέπιπτε με το ατέρμονο πένθος από το δυστύχημα των Τεμπών. Η σκοτεινή αυτή στιγμή συνέβαλε ώστε οι δέκα χώροι στους οποίους απλώνεται η έκθεση και την οποία επιμελείται η Θάλεια – Μαρία Καρρά να εξελιχθούν σε μικρές κιβωτούς. Σε καταφύγια που προσφέρουν μια ανάσα σε όσους θέλουν να ξεφύγουν έστω για λίγο από τα γεγονότα. Μια ανάσα όμως διόλου εύκολη ή ελαφρώς ψυχαγωγική. Αντιθέτως τα καταφύγια αυτά είναι γεμάτα έργα που γεννούν προβληματισμούς, προσφέρουν τροφή για σκέψη και δημιουργούν πολιτικούς συνειρμούς, ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπουν στον επισκέπτη άλλοτε να μπει σε διαδικασία διαλογισμού, να χαμογελάσει κάποιες φορές, να θυμώσει ενδεχομένως, αλλά και να επισκεφθεί σημεία της πόλης τα οποία πιθανότατα δεν γνώριζε. Και τελικά να ανακαλύψει το διαφορετικό νόημα που έχει για τον καθένα ο τίτλος της κεντρικής έκθεσης «Το είναι ως κοινωνία» (Being as communion).