«Ναυαγός» στην καρδιά του Μανχάταν

Ενας άνθρωπος εγκλωβισμένος σε ένα σπίτι – το παλάτι μέσα στο οποίο μπήκε για να κλέψει, μια φυλακή δισεκατομμυρίων στο κέντρο του Μανχάταν, το υπερπολυτελές διαμέρισμα στην κορυφή ενός ουρανοξύστη, με τον ιδιοκτήτη του απόντα και ποιος ξέρει πού να βρίσκεται. Το ερώτημα που τίθεται από τα πρώτα κιόλας λεπτά του «Inside» (Γερμανία / Αγγλία / Ελβετία / Βέλγιο / Ελλάδα, 2023), αυτής της εξαιρετικά οικονομικής στη διαχείριση του χρόνου ταινίας, είναι πως ο διαρρήκτης που πιάστηκε στη φάκα εξαιτίας ενός τεχνολογικού ολισθήματος, όχι μόνο θα μπορέσει να ξεφύγει από τη φυλακή του αλλά κυριολεκτικά να… επιβιώσει μέσα σε έναν χώρο που όσο πανάκριβα κι αν κοστίζει τείνει να του πάρει τη ζωή; Μια έξυπνη ιδέα, υλοποιείται άψογα, μελετημένα στην ακρίβεια από τον νεαρό σκηνοθέτη Βασίλη Κατσούπη στη πρώτη μεγάλου μήκους κινηματογραφική μυθοπλασία του. Εχοντας στη διάθεσή του τον Γουίλεμ Νταφόε, έναν «αιλουροειδή» ηθοποιό στον οποίο αρέσει η υποκριτική δουλειά με το σώμα (οι θεατρικές παραστάσεις του στις οποίες η κινησιολογία έχει πρωταρχικό λόγο έχουν γράψει στο Σόχο της Νέας Υόρκης) ο Κατσούπης τον αφήνει να δράσει όπως μόνον εκείνος μπορεί για να παρασύρει τον θεατή στον κόσμο του ήρωα. Νιώθεις τη δίψα του όταν χώνει το κεφάλι του στην κατάψυξη γλείφοντας τα τοιχώματα, γίνεσαι ένα με την απελπισία του όταν φτιάχνει ένα βουνό από αντικείμενα σαν σκαλωσιά για να σκαρφαλώσει στο ταβάνι για να του ανοίξει μια τρύπα. Ελάχιστα άλλα πρόσωπα εμφανίζονται στην ταινία (κάποιοι στο μόνιτορ ασφαλείας του σπιτιού, μια σκηνή εφιάλτη είναι πολύ χαρακτηριστική), ο Νταφόε την κρατά σχεδόν μόνος στις πλάτες του, παίζοντας ουσιαστικά με συμπρωταγωνιστές τα αντικείμενα του χώρου. Και την ίδια ώρα, βεβαίως, αυτός ο Ροβινσώνας Κρούσος στο πολιτισμικό κέντρο του κόσμου, δίνει τροφή για πολλές σκέψεις, όπως η ματαιότητα του πλούτου, η μοναξιά να βρίσκεσαι στην κορυφή. Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, μια ταινία που χαράσσεται αβίαστα στη μνήμη.