Ο θάνατος ενός παιδιού αποτελεί για τους γονείς και την οικογένεια την απόλυτη τραγωδία. Λίγα βιώματα ενός ανθρώπου μπορεί να θεωρηθούν πιο καταστροφικά. Πέρα από τα συμπτώματα πένθους, κυριαρχεί η αίσθηση της αδικίας για πιθανές παραλείψεις που οδήγησαν στην ανατροπή ενός από τους βασικούς κανόνες της ζωής: ο θάνατος του γονέα προηγείται του θανάτου των παιδιών του. Η απώλεια που βιώνει ο γονέας περιλαμβάνει την απώλεια του μέλλοντος, των ονείρων, των προσδοκιών που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους. Στις πρώτες ώρες μετά την τραγωδία ο γονέας βιώνει βασανιστικό πόνο που εναλλάσσεται με συναισθητικό μούδιασμα. Οι γονείς περιγράφουν συναίσθημα πλήρους δυσπιστίας – αποκλείεται να συμβαίνει αυτό – το οποίο διακόπτεται από την οδυνηρή πραγματικότητα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ