Πένθιμη πορεία χωρίς πένθος

Η χθεσινή συγκέντρωση στην Αθήνα δεν ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Κάθε άλλο. Απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι αυτοί που βάζουν μπροστά τα παιδιά που πονάνε και εκφράζουν το πένθος τους για την απώλεια συνομηλίκων τους έχουν τους δικούς τους στόχους, που δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά η βολή τους (όσοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, όπου έχουν μισθούς, άδειες, ικανοποιητικές συνθήκες και, κυρίως, δεν αξιολογούνται για τη δουλειά που προσφέρουν) ή πολιτικά οφέλη (ιδίως τα κόμματα της Αριστεράς, και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, που όπως το συνηθίζει από το 2008 κρύβεται πίσω από κάθε έκφραση δυσαρέσκειας κατά της κάθε κυβέρνησης). Το ΚΚΕ, που κατέβηκε με δικό του μπλοκ, με περιφρούρηση και με τα δικά του συνθήματα δεν εξαιρείται από την προσπάθεια πολιτικής χειραγώγησης «της μάζας» (κατά την κομματική αργκό), αλλά τουλάχιστον δεν κρύβεται, είναι εκεί με την ταυτότητά του.